ในที่สุดทยาตัดสินใจช่วยเหลือผีหนุ่มให้ได้พบบิดาของเขา จึงเอ่ยว่า
“พรุ่งนี้เราจะไปเยี่ยมพ่อของคุณ ช่วยเขียนที่อยู่หรือแผนที่บ้านให้ด้วยนะ”
“ได้เลย ทยา”
จุมพลไม่ทราบเลยว่า สาวพิการยอมทเช่นนี้ เพราะจิตใจกำลังหม่นหมอง กับคำพูดไม่ดีของตวงพร ผู้เป็นพี่สาว จึงอยากหลีกห่างจากบ้านไปสักพัก กอปร กับซาบซึ้งใจในความห่วงใยของผีหนุ่มซึ่งปรากฏกายเป็นเพื่อนร่วมห้องทุกวันคืน จนกระทั่งทำให้ความเงียบในห้องเปลี่ยนไปด้วยเสียงพูดคุยของจุมพล หล่อน คุ้นชินกับการมีผีหนุ่มอยู่เคียงข้าง ความรู้สึกโดดเดี่ยวเริ่มเลือนลางไปอย่างช้าๆ