ถนนนอกเมือง

“ถนนนอกเมือง” เป็นนวนิยายสะท้อนความจริงที่งดงามด้วยวรรณศิลป์จากผลพวงของความเจริญ มุมที่ใสซื่อในมิตรภาพของ “ด.ช.บุญเหลือ” ซึ่งครอบครัวของเขาอาศัยกระต๊อบไม้และสังกะสีเก่า ๆ ไว้พักพิง พอที่จะกันแดด กันฝนได้ พ่อกับแม่มีอาชีพกรรมกรรับเหมาก่อสร้างทั่วไป บุญเหลือแทบจะไม่มีเพื่อนเล่น ด้วยเหตุผลเพราะที่บ้านจน แต่อีกมุมละแวกใกล้เคียง “ด.ช.กอล์ฟ” ผู้เกิดมามีฐานะร่ำรวย พร้อมไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ด.ช.ทั้งสองได้มาพบกันและคบกันเป็นเพื่อนตามประสาเด็ก ๆ ท่ามกลางไม่เห็นด้วยของผู้ใหญ่ ด้วยการคิดเอาเองว่าไม่เหมาะสม หาไม่เฉลียวใจหรือเข้าใจความรู้สึกของเด็ก