เมื่อน้ำค้างสดใสสะอาด
ต้องแปดเปื้อนราคีจนหม่นหมอง
หมดสิ้นแวววาวอันงดงามเสียแล้ว
จึงยากนักที่น้ำค้างหยดนั้น
จะรักษาความบริสุทธิ์ไว้ตลอดวัน
เฉกเช่นชีวิตยามดรุณของปูนหอม
เธองดงามล้ำค่าดังหยาดอรุณ
ในสายตาและหัวใจของชายหนุ่มเช่นยศ
เขาพร้อมจะเก็บรักษาเธอไว้อย่างทะนุถนอม
หากรู้ว่าน้ำค้างนั้นไร้ค่าเสียแล้ว
เขาจะยังคงดูแลรักษาด้วยความรักต่อไปอีกหรือไม่
ทางชีวิตของน้ำค้างที่เปื้อนราคีคาว
จะแวววับหรือดับแสงลง
หัวใจของเขาเท่านั้นที่จะตอบได้