หนามพิศวาส

ศิริสวัสดิ์
หงส์กำพืดกา ผู้ถูกหนามเสน่หาในหนหลัง
ย้ำรอยให้ย้อนหวนคิดถึงตราบาปอยู่ทุกลมหายใจ

ทิพาวัลย์
หงส์สาวผู้เป็นเสมือนหนึ่งดอกฟ้างามหนามคม
ที่ชูช่อส่งกลิ่นหอมไกลไปด้วยไออบอวลแห่งความรักและใคร่

คุณชายวิษณุเทพ
ประมุขแห่งสกุลสูงศักดิ์ แต่กลับถูกหนามอารมณ์ของตน
ทิ่มตำกระตุ้นให้โลดแล่นอย่างรวดร้าวในกระแสธารแห่งรัก โลภ โกรธ หลง

วินิตา
ดอกไม้งามผู้ลึกลับ ก้านดอกแข็งแรง รากต้นหยั่งลึก พร้อมเผชิญพายุร้าย
หนามเล็กๆ รอบดอกงาม…หนามพิศวาส แห่งดอกไม้ดอกนี้
แกร่ง พอจะป้องกันการระรานของผู้อื่น
และ คม จะรักษาเชิดชูคุณค่าศักดิ์ศรีแห่งตน

วังวนในพงหนามแห่งศักดิ์ศรี และชะตากรรม
ที่ดึงทุกคนมาข้องเกี่ยวกัน ผู้ที่ยังยืนหยัดคือผู้ที่กล้าจะลิขิตชะตาตัวเอง
และเข้มแข็งพอจะไม่ถูกหนามใดๆ ทิ่มแทง