“ในปฏิทินไม่มีวันอย่างนั้นอีกแล้วค่ะ ที่รัก ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะทำอย่างนั้นอีกแล้ ว”
“ทำไม เพราะผมบ่มิไก๊ยังงั้นหรอ ดูหมิ่นกันชมัดเลยนะ นิจ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ถึงคุณเหมือนเดิม นิจก็ไม่ยอมอีกแล้ว เราทำผิดมานานพอดูนะคะ
ใช้เวลาที่เหลืออยู่คนละไม่มากนัก ทำในสิ่งที่ถูกบ้างเถอะ”
“ผิดเพราะรัก จะแปลกอะไรนะ”
“จะเพราะอะไรก็ตาม ผิดก็ต้องเป็นผิด ถูกเป็นถูก เหมือนดำก็ต้องดำ ขาวต้องขาว
จะบ่ายเบี่ยงเลี่ยงยังไง ไม่สำเร็จหรอกค่ะ”
“ผมน่ะมันผู้ชาย เรื่องหน้าด้าน มันธรรมดา แต่ผู้หญิงที่เล่นชู้แล้วมาคุยอวดใครๆว่า
ชู้วิเศษกว่าผัวนี่สิ หน้าด้านไม่มีอะไรเปรียบ ทั้งหน้าด้านทั้งทรยศ”
“แล้วคุณล่ะ ไม่ทรยศฉันก่อนเหรอ หน้าด้านน่ะถึงที่สุดในโลกไปแล้วนะ รู้ตัวหรือเปล่า
ผัวเมียหย่ากัน มีแต่ต้องจ่ายให้เมีย กลับแบมือขอจากเมีย ไม่เคยพบเคยเห็น คนอย่างคุณ
ไม่มีวันเสียหรอกที่จะได้เป็นใหญ่เป็นโต”
“ฉันจะรอดูผัวใหม่ของแก มันจะวิเศษแค่ไหน ถ้ามันได้เป็นใหญ่เป็นโตกว่าฉันได้ละก็
ยุทธพงษ์จะกราบแก กราบตรงนั้น”